عباس بن فضل رازیابوالقاسم عباس بن فضل بن شاذان رازی (م ۳۱۱ هـ)، از قاریان، مفسران و محدثان قرن چهارم هجری قمری بود. ۱ - معرفی اجمالیابوالقاسم عباس بن فضل بن شاذان رازی، قاری و مفسر که از او به عنوان محقق و مجوّد یاد شده است. ۲ - اساتید و شاگردانابوالقاسم، علوم قرآن را از پدرش فضل بن شاذان بن عیسی فراگرفت. محمد بن حمید رازی، محمد بن علی بن شفیق، احمد بن ابی‌سُریج رازی، محمد بن غالب، عباس بن ولید و احمد بن یزید حلوانی دیگر اساتید او بوده‌اند. همچنین از محمد بن علی بن سفیان به نقل حدیث پرداخته است. وی که در سال ۳۱۰ هـ به عنوان یک رزمنده برای جهاد به قزوین رفته بود، در آنجا نیز به نقل حدیث پرداخت. او با واسطه احمد بن ابی‌سریج از کسائی روایت دارد. ابن‌مجاهد، محمد بن حسن نقاش، محمد بن احمد بن عمر داجونی، ابوعلی بن حبش، ابوبکر بن مقسم، ابوبکر محمد بن حسن انصاری، ابن‌شنبوذ، عبدالله بن عجلان و برادرش احمد بن عجلال، احمد بن عبیدالله خرطبه، علی بن احمد بن صالح قزوینی و دو پسرش عبدالصمد و قاسم رازی از شاگردان او در فن قرائت و راوی از او بوده‌اند. همچنین ابوعمرو بن حمدان حیری از او روایت کرده است. ۳ - تاریخ وفات و آثارعباس بن فضل، در سال ۳۱۱ هـ در شهر ری درگذشت. اثر او المقاطع و المبادی است. ابن‌ندیم بدون این‌که نامی از آثار او به میان آورد، می‌نویسد که وی کتاب‌هایی دارد. ۴ - مطالعه بیشتربرای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود. [۱۳]
ذهبی، محمد بن احمد، معرفة القراء الکبار، ج۱، ص۲۱۵.
۵ - پانویس۶ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۲۶، برگرفته از مقاله «ابوالقاسم عباس بن فضل رازی». رده‌های این صفحه : استادان علم قرائت سده چهارم (قمری) | درگذشتگان سال 311 (قمری) | قاریان سده چهارم(قمری) | محدثان اهل‌سنت قرن 4 (قمری) | مفسران سده چهارم(قمری)
|